Punkt kulminacyjny sezonu
Gazprom-Jugra zbliża się do kulminacji sezonu, Czekamy na serię dwóch meczów, aby dotrzeć do ćwierćfinału play-offów z St. Petersburg Zenit. odbędzie się pierwszy mecz 21 marca w Premier Arena, odbędzie się spotkanie rewizyjne 24 marca w Petersburgu. W przypadku równości zwycięstw i punktów po dwóch gemach rozegrany zostanie „złoty” set, co zadecyduje, kto pójdzie następny.
Układ turnieju (jesteśmy 12, Zenit w sezonie zasadniczym zajmuje piąte miejsce) oraz wynik finałowego meczu o mistrzostwo, w którym przegraliśmy na sucho w Petersburgu, zdaje się jednoznacznie wskazywać ulubieńca naszej pary. Ale play-offy to z natury zupełnie inna siatkówka, inna motywacja, inne emocje, różna intensywność, inna cena za każdą akcję. Tutaj wszystko zaczyna się od zera i wszystkie dotychczasowe osiągnięcia lub porażki przeciwników zostają tak naprawdę wyzerowane.
niemniej jednak, oczywistych atutów Zenita nie da się zniweczyć. W sytuacji, kiedy wszyscy już zapomnieli imiona Poletajewa i Klyuki, klub znalazł rozwiązanie z główną bronią atakującą, wynajęcie białoruskiego Władysława Babkiewicza z Nowego Urengoja „Fakel”. Ten utalentowany fizycznie zawodnik potrafi kryć w pozycji ukośnej, i potężny atak kończący, to znaczy być jednocześnie „Poletaevem” i „Klyuką”, szkoda, to nie w tym samym czasie.
Rumuński legionista Alexandru Rată i Pavel Zheleznyakov mogą osłaniać Babkiewicza po przekątnej, w kolejnej grze jego alter ego to Fedor Woronkow. Rola doświadczonego odbierającego dla dwóch weteranów, który przeszedł przez ogień i wodę – Andrei Titicch, a także Evgeniy Sivozhelez, który niedawno przeniósł się z Fakel. Wykorzystywany jest młody Timofey Tichonow, w zasadzie, w celu wzmocnienia serwisu i niektórych schematów taktycznych.
Zenit ma niekwestionowanego lidera w środku siatki, kapitan, Iwan Jakowlew, który w ostatnim meczu z Gazprom-Jugrą zdobył 500. punkt blokowy dla swojego obecnego klubu. Niewykluczone, że w parze z nim pojawi się także Andrey Ananyev., i Maksym Kosmin, i Aleksiej Safonow – wszyscy są bardzo wykwalifikowanymi i doświadczonymi wojownikami. Duży wybór segregatorów: dwóch zawodników poziomu reprezentacji Rosji, Mieszkaniec Surgutu Igor Kobzar i Dmitrij Kovalev, potrafi zmieniać schemat gry w zależności od sytuacji. Nie mniejszy luksus ma Zenit na pozycji libero: z Francji, wyleczony, Mistrz olimpijski z Tokio, Żenia Grebennikow, powrócił, Siemion Krivitchenko też ma się dobrze.
Tylko pod tym względem można porównywać zasoby Gazprom-Jugry, że poza grą mieliśmy także dwóch początkowych zawodników – Petara Krsmanowicza i Iwana Korotajewa. Ivan, ewentualnie, wróci do służby, ale w jakim stanie? Kolejne podobieństwo: W naszych aktywach mamy także trzy diagonalne, Rajab Shahbanmirzaev, Wiaczesław Rudniew i Nikita Aleksiejew. Jeśli w Zenitie Babkiewicz „pływa” między przekątną a meczem finałowym, potem mamy mecz finałowy, raczej, Może pojawić się Aleksiejew, a nie z dobrego życia.
Nawet z Korotaevem w szeregach nie mamy stabilnej pary finalistów. Powrót Aleksieja Rodiczowa do Surgutu jest trudny do przecenienia, a jego miejsce w składzie niepodważalne, ale z partnerem są problemy. Doświadczony Dmitrij Krasikow, ale brakuje mu fizyki w ataku, а прием никогда не был его сильной стороной. Iwan Skworcow, i odwrotnie, физически одарен, но еще слишком молод для стабильной игры на таком уровне. Поэтому в команде появился старый знакомый Александр Слободянюк, поэтому определенные моменты позицию страхует Никита Алексеев.
В центре сетки после потери Петара Крсмановича практически безальтернативно играют два Дмитрия, Шевляков и Курбатов. К их чести, делают это они на хорошем уровне, но ротация и тут не помешала бы. У нас есть двое воспитанников как раз питерской школы волейбола, Василий Тарасенко и Кирилл Ионов, есть молодежь из ЮКИОР, которой скоро играть дома решающие матчи МВЛ, но это не тот уровень, с которым побеждают в плей-офф Суперлиги здесь и сейчас.
Связующие двумя словами – опыт и молодость, Вадим Ожиганов и Максим Кириллов. Хорошо бы вывести из них среднее арифметическое, нивелировав недостатки и подчеркнув достоинства, ?e, jednak, тренерский штаб и пытается делать, часто меняя Вадима и Максима по ходу игры. От связующих в волейболе зависит если не все, to dużo, наши ребята стараются, сражаются, будем верить в них. Основную нагрузку либеро несет на себе в последних матчах Никита Нагаец и делает это с переменным успехом. Потенциал у него есть, ждем и здесь стабильности и самоотверженности.
Aby nie rozsiewać myśli po drzewie: если каждый сургутянин покажет свой лучший волейбол, если мы сыграем, как команда, то у нас есть шанс против заведомо более сильного соперника. Этот шанс, na pewno, у нас будет. А мы все, na pewno, будем болеть за свою команду на «Премьер-Арене» 21 marzec!
