Posmak filiżanki
Jak planowano, występ w Pucharze Rosji stał się najważniejszym etapem przygotowań do mistrzostw kraju. „Gazprom-Jugra” przed pierwszą rundą i po drugiej – dwie różne drużyny pod względem jakości gry, dynamika widoczna gołym okiem. Oczywi?cie, zakwalifikowanie się do następnej rundy byłoby wisienką na torcie., ale, z ręką na sercu - po meczu z Belogorye 15 W październiku w mistrzostwach zdecydowanie musimy za trzy dni ponownie zagrać z Biełgorodem 1/8 Finał Pucharu Rosji? Zatem przynajmniej feng shui koncentracji na mistrzostwach nie zostało złamane, i to jest nasz główny cel na ten sezon.
Teraz dwa słowa na ten temat, co widzieliśmy na stronie. Obecny Gazprom-Jugra ma teraz głębię w swoim składzie. Trzy (!) równa przekątna, którzy potrafią ubezpieczyć się wzajemnie w różnych sytuacjach: Wiaczesław Rudniew pokazał się w ostatnich meczach, czym jest pełnoprawna jednostka bojowa. Doskonała rotacja w środku siatki: nawet bez Petara Krsmanovycha Wasyla Tarasenko, Kirill Ionov i Dmitry Shevlyakov są w stanie zamknąć, jeśli nie wszystkie, potem większość pytań. Pozycja libero również nie budzi obaw: najbardziej doświadczeni Aleksiej Obmochajew i Nikita Nagaets łączą umiejętności i walory bojowe w wymaganych proporcjach.
Kluczowa rola rozgrywających i kończących mecz rodzi pewne pytania. Vadim Ozhiganov jest nadal w trakcie nawiązywania pełnego porozumienia z napastnikami, a Maxim Kirillov potrzebuje czasu i praktyki w grze, osiągnąć stabilny, wysoki poziom. Jest to proces zrozumiały i nieunikniony, w którym grał kiedyś w naszym klubie ten sam Igor Kobzar - zespół musi uzbroić się w cierpliwość i pomóc młodemu talentowi, gdzieś, żeby coś poświęcić. wa?ny, aby te ofiary były minimalne i nie były daremne, a wtedy rozgrywający odwdzięczy się stokrotnie.
W finałowym meczu Ivan Korotaev z pewnością potwierdził swoje miejsce w wyjściowej szóstce, także rosnący gracz, nie osiągnął jeszcze swojego pełnego potencjału. Potrzebujemy doświadczonego Milana Katicia w jego optymalnej formie, których jeszcze nie zebrał. Ale to miłe, ten Ildus Urmantsev, wydaje, постепенно избавляется от комплекса игрока высшей лиги и все громче заявляет о себе. mo?e, этот сезон станет полноценным дебютом в Суперлиге для Ивана Скворцова, но пока это из области предположений.
Если брать отдельные элементы, то у сургутян заметно вырос потенциал на подаче. И Тарасенко, и Руднев, и Урманцев способны ломать прием соперника, а Ионов удивил интересным силовым планером. Прибавим это к руке Шахбанмирзаева, Krasikowa, учтем, что не сказал еще своего слова Никита Алексеев. Этот «заряд» наряду с надежным приемом, который могут организовать Обмочаев, Нагаец и Катич, позволяет рассчитывать на стабильность в основе игры (подача/прием), от которой отталкивается весь остальной волейбол.
Отдельно я бы отметил омоложение и, w wyniku, перспективность собранной команды. Kiriłłow, Korotajew, Ionov, Tarasenko, Скворцов – потенциальные игроки национальной сборной, наше будущее, развитию которого в Сургуте всегда уделялось особое внимание.
Предстоящий сезон, oczywi?cie, будет очень тяжелым для нашей команды. Подавляющее большинство соперников заметно усилились, в Суперлиге больше нет очевидных аутсайдеров. To oznacza,, что нам предстоит ожесточенная борьба в каждом матче и подготовка к этим битвам подходит к заключительной стадии. Прошедшие матчи Кубка России показали, что мы на правильном пути, и пройдем мы этот путь, каким бы сложным он ни был, все вместе – игроки, тренеры, Fani.
