Denys Harkushenko: „Nie udało mi się pojechać na Olimpiadę jako zawodnik. puszka, okazał się trenerem?»

Nowy sztab szkoleniowy Gazpromu-Ugry nie kryje ambicji: asystent Aleksandra Horbatkowa, Denis Garkushenko, znany rozgrywający w przeszłości, wyznacza sobie i drużynie maksymalne cele. Rozmawialiśmy z nim zaraz po przyjeździe do Surgut i dowiedzieliśmy się wielu ciekawych rzeczy.

Denis, przypomnij nam o swojej karierze w siatkówkę.

Rozpoczął się w swojej rodzinnej Wołogdzie, następnie przeniósł się do Jarosławia. Stamtąd dostał się do reprezentacji narodowej, przygotowania do Igrzysk Olimpijskich w Sydney, ale przegrał rywalizację z Wadimem Chamuttskim i Konstantinem Uszakowem. Potem pojechałem do Biełgorod, grał jeszcze trzy lata w Jarosławiu, potem był kazański „Zenit”, Ufa „Ural”, Drużyna Nowokujbyszewa jest śledzona przez kolejną drużynę „Wschodu”, MSTU…

A potem od razu został głównym trenerem?

?e, siedem lat temu zaproszony do Władimira, klub grał w ekstraklasie „B”. byłem wtedy 38 roku. W drugim roku dotarliśmy do finału platformy „B” i graliśmy tam przez trzy lata z rzędu, dopóki nie zostali mistrzami i dotarli do głównej ligi „A”, gdzie spędzili jeszcze dwa sezony. Sytuacja finansowa we Włodzimierzu nie była najlepsza, a w sąsiednim Muromie kierownictwo miasta było zainteresowane zespołem - więc przenieśliśmy się i staliśmy się „Muromem”. Ale rok później postanowili skupić się na kobiecej siatkówce, a drużyna mężczyzn została rozwiązana. Zaproponowano mi poprowadzenie nowego zespołu, ale siatkówka kobiet, szczerze, - nie moje.

A potem Aleksander Gorbatkow zadzwonił ...

?e, Alexander i ja jesteśmy starymi przyjaciółmi-rywalami. Nie zastanawiałem się długo nad propozycją przeniesienia się do Surgut – w końcu powrót do Super Ligi, choć w statusie asystenta.

Rozmawiałeś już z głównym trenerem?, Jak podzielisz się funkcjonalnością??

?e, oczywi?cie, rozmawiałem o tym. Nie będziemy mieli sztywnego poddania, będziemy pracować w parach, razem. Mamy podobne poglądy na grę i proces szkolenia, gdyby było inaczej, mało prawdopodobne, aby pracować razem. niemniej jednak, ka?dy ma w?asn? g?ow? na ramionach, każdy może wyrazić swoją opinię, wspólnie poszukamy kompromisów i najlepszego rozwiązania. wa?ny, mieć pozytywny wynik, tak, że ujawnimy chłopaków.

Jaki rodzaj siatkówki lubisz?

Jestem zwolennikiem szybkiej gry w dopasowywanie,
pochodzące z wysokiej jakości zabezpieczenia i wykończenia.

Poznaj zespół?

Jeszcze nie ze wszystkimi (rozmowa doszła do pierwszego spotkania zespołu - ok. godz.. wyd.), ale znam wielu z mojego poprzedniego życia w siatkówkę, świat jest daleko. na przyk?ad, kiedy grałem u podstawy kazańskiego „Zenitu”, Vadim Ozhiganov zdał w drużynie młodzieżowej. Znam Antona Botina, mój starszy brat i ja bawiliśmy się razem, wciąż jesteśmy przyjaciółmi.

Do segregatorów, na pewno, masz szczególne zainteresowanie?

?e, z przyczyn obiektywnych zostanie im zwrócona szczególna uwaga. Jeden młody, drugi doświadczony, ale obaj nie mają wystarczającego doświadczenia w grze w Super League. Będziemy z nimi współpracować.

Jakie cele widzisz dla zespołu w nadchodzącym sezonie??

Które zostaną dostarczone przez kierownictwo. My?l?, drużyna, która naprawdę dostanie się do ćwierćfinału play-offów, czyli w ośmiu najsilniejszych zespołach Superligi. My?l?, że wszyscy gracze powinni postawić sobie ten cel, W przeciwnym razie po co w ogóle zawracać sobie głowę zbieraniem??

Przyjechałeś do Surgut zaledwie dzień temu, jakie są pierwsze wrażenia?

Nagle zdałem sobie sprawę, że pierwszy raz jestem w Surgut latem. Podczas gry, zawsze przyjeżdżaj tu zimą, na mrozie. Nie miałem jeszcze czasu na zwiedzanie miasta., ale już widzę, że dla miast północnych jest bardzo dobrze rozwinięty. Sala jest doskonała, i jeszcze nic nie widziałem.

Jakie są twoje osobiste ambicje??

Każdy żołnierz marzy o zostaniu generałem, nie jestem wyjątkiem. iść do przodu, istnieje wielka chęć rozwoju. Między innymi, dużo zależy od szczęścia - czy wszystko się ułoży, Chcę być w kadrze narodowej, Dlaczego nie? Chcę iść na Igrzyska Olimpijskie. Nieudane przez gracza, niech będzie trenerem.